اترنت چیست ؟
اترنت (Ethernet)، به مجموعه فناوری‌هایی گفته می‌شود که برای ایجاد شبکه‌های محلی (LAN) سیمی ( wired ) به منظور برقراری ارتباط میان دستگاه های مختلف به کار می‌روند. اولین شبکه اترنت در سال های 1973 تا 1979 در شرکت زیراکس ( Xerox ) و بر روی کابل کواکسیال شکل گرفت و نهایتا در سال 1980 تجاری سازی شد. پس از ابداع و معرفی اترنت، این پروتکل به مرور زمان جایگزین تکنولوژی های دیگر مورد استفاده در شبکه های LAN مانند Token ring ، FDDI و ARCNET شد. از سال 1983 به بعد انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) متولی توسعه اترنت شد و نسخه های بعدی اترنت تحت استاندارد IEEE 802.3 گسترش یافت.
اترنت خود به دو بخش تقسیم بندی می شود، بخش اول Physical Ethernet نام دارد که در لایه‌ی یک مدل OSI یعنی لایه فیزیکی (Physical layer) کار می‌کند و بخش دوم Ethernet MAC نام دارد که در لایه دو مدل OSI یعنی لایه پیوند داده‌ها (Data Link) قرار دارد. در اترنت جهت مدیریت برخوردها ( Collision ) از ساز و کار کنترل دسترسی CSMA/CD استفاده می‌شود. همچنین در این فناوری از تکنیک رمزگذاری منچستر استفاده می‌شود.
پهنای باندی که اترنت اولیه ارائه می داد برای کامپیوترهای آن زمان که سرعت کمی داشتند کافی بود، ولی به تدریج كه از کامپیوترهای با سرعت بالاتر استفاده می شد و اندازه فايل ها افزايش يافت، مشكل پائين بودن سرعت انتقال داده نمايان شد که مربوط به کم بودن پهنای باند می شد. به همین دلیل، مؤسسه IEEE ورژن های مختلفی از استاندارد 802.3 را برای اترنت توسعه داده است. در شبکه های اترنت امروزی داده‌ها با سرعت زیادی دادوستد می‌شوند. سرعت اتصالات اترنت به‌ویژه نسخه‌های جدید بسیار بیشتر از اتصالات بی‌سیم وای‌فای است. امروزه بسیاری از شرکت ها و دانشگاه‌ها در شبکه‌های خود از فناوری اترنت گیگابیتی بهره می‌برند به طوری که اتصال حدود 85 درصد رایانه‌ها با شبکه‌های محلی از نوع اترنت است. علاوه بر سرعت برخی از مزایای دیگر شبکه‌های اترنت چنین است:
- فهم، پیادهسازی، مدیریت و نگهداری شبکه‌های اترنت آسان است.
- پیادهسازی شبکه‌های مبتنی بر اترنت، کم‌هزینه است.
- اترنت را می‌توان روی شبکه‌هایی با هم‌بندی‌ها یا اصطلاحا توپولوژی‌های مختلف به کار گرفت.
- تجهیزات شبکه اترنت حتی وقتی ساخت شرکت‌های مختلفی هستند، با هم سازگارند و به‌خوبی کار می‌کنند.
فرستنده و گیرنده در پروتکل اترنت به صورت انواع مختلف کابل های زوج سیم به هم تابیده ( Twisted Pair ) ، کابل های کواکسیال ( Coaxial ) و کابل های فیبر نوری ( Fiber Optic ) به یکدیگر متصل می گردند. بیشترین استفاده از اترنت در کابل های به هم تابیده ( Ethernet over Twisted-Pair ) می باشد که در لایه فیزیکی شبکه های کامپیوتری از آن استفاده می گردد. این تکنولوژی از سال 1984 در انواع پروتکل ها وکابل های مختلف عرضه شده است که روند رو به رشد از نظر سرعت انتقال دیتا و کاهش اثرات نویز محیطی و نویز CrossTalk داشته است.
یکی از مهمترین تحولات ایجاد شده در شبکه های اترنت، امکان استفاده از تجهیزاتی مانند switch ها در شبکه است. نسخه های جدیدتر اترنت از سیم های زوج های به هم تابیده شده ( twisted pairs ) ، فیبر نوری و از تجهیزاتی مانند switch برای ایجاد شبکه استفاده می کنند و ارتباط به صورت نقطه به نقطه ( point to point ) بین کامپیوترها و دیگر تجهیزات شبکه در یک توپولوژی ستاره برقرار می شود. اولین دستگاه switch به نام Ethernet Switch برای ایجاد شبکه اترنت و توپولوژی ستاره توسط شرکت Kalpana در Silicon Valley طراحی و ساخته شد. در نسخه های اولیه اترنت که با استفاده از repeater توپولوژی ستاره پیاده سازی می شد، همه ی کامپیوترهای موجود در شبکه باید در سرعت یکسان کار می کردند اما در repeater های جدید تر و همچنین تجهیزات پیشرفته تر مانند switch ها، امکان استفاده از گره های با سرعت های مختلف ( شبکه های Mixed-speed ) به وجود آمده است.
اترنت با یک روند ثابت همچنان به رشد خود ادامه می دهد. امروزه شاهد ارائه استانداردهای اترنت با سرعت های چند ده گیگابیت بر ثانیه و مسافت های چند صد متر تا چند کیلومتر هستیم. پس از گذشت حدود چهل سال از عمر شبکه های اترنت، استانداردهای مربوطه ایجاد و برای عموم متخصصین شناخته شده هستند و همین امر نگه داری و پشتیبانی از شبکه های اترنت را آسان نموده است.
انواع کابل های Twisted Pair
کابل های Twisted Pair از نظر جنس شیلد و نحوه قرار گرفتن شیلد در دو دسته کلی قرار می گیرند: UTP و STP
UTP یا Unshielded Twisted Pair
- زوج سیم های تابیده شده درون غلاف پلاستیکی قرار دارند.
- درون غلاف هیچ حفاظ یا Shield دیگری بر روی زوج سیم ها وجود ندارد.
- نسبت به STP ارزانتر است.
- نسبت به STP نویز پذیرتر است. چون هیچ شیلدی برای زوج سیم ها ندارد.
- UTP را با UDP که پروتکلی است در لایه 4 در مدل OSI اشتباه نگیرید.
STP یا Shielded Twisted Pair
- همان کابل UTP است با این تفاوت که داخل غلاف، بر روی زوج ها یک یا دو شیلد کشیده شده است.
- شیلد کشیده شده بر روی زوج سیم، یک ورق فلزی مانند فویل است (آلومینیوم)
- در برخی موارد یک شیلد سیمی رشته ای بر روی فویل قرار می گیرد.
- هدف از این شیلد گذاری افزایش مقاومت کابل در برابر امواج الکترومغناظیسی و نویز است.
- اگر این شیلد ها به زمین متصل شوند، نقش حفاظتی بیشتری در مقابل نویز خواهند داشت.
انواع STP
بسته به نوع شیلد و نحوه قرارگیری آن بر روی زوج سیم ها، دسته بندی های گوناگونی برای STP به وجود می آید:
- اگر جنس شیلد فویل باشد، نوع کابل FTP می شود.
- کابل FTP هیچ ربطی به پروتکلFTP (File Transfer Protocol) که در لایه 7 مدل OSI کار می کند، ندارد.
- اگر جنس شیلد از نوع رشته سیمی ( Braid ) باشد، نوع کابلSTP می شود.
- شیلد ممکن است هم روی کل زوج سیم ها باشد و هم به طور مجزا بر روی هر زوج سیم کشیده شده باشد.
به طور کلی دو نوع شیلد بندی وجود دارد یکی Foil و دیگری Braid .
در شیلد بندی با فویل یک لایه نازک از آلومینیوم به همراه یک لایه نازک پلاستیکی روی سیم قرار دارد. در این نوع شیلد بندی پوشش 100 درصد وجود دارد که خوب است.
در شیلد بندی با Braid از سیم مسی نازک با مقاومت کم در اطراف سیم استفاده می شود که باعث می شود اتصال به زمین ( Grounding ) راحت تر صورت گیرد اما به علت فضاهای خالی ( gap ) پوشش 100 درصد ندارد. پوشش های مختلفی از Braid وجود دارد که معمولا بین 70 تا 95 درصد می باشد.
برای محیط های خیلی پر نویز استفاده از هر دو نوع شیلد بهتر است. اینگونه شیلد بندی را Foil-Braid گویند. شکل زیر این موضوع را نشان می دهد.
نمودار زیر مقایسه بین سه مدل شیلد دار فوق را نشان می دهد.
جدول زیر انواع کابل های Twisted Pair را بر اساس استاندارد ISO/IEC 11801 نشان می دهد:
| تصویر | نوع شیلد روی کل زوج سیم ها | نوع شیلد روی هر زوج سیم | نام گذاری بر اساس استاندارد ISO/IEC 11801 | نام رایج |
 | ندارد | ندارد | U/UTP | UTP |
 | ندارد | فویل | U/FTP | STP |
 | فویل | ندارد | F/UTP | FTP |
 | رشته سیم | فویل | S/FTP | SSTP |
 | فویل – رشته سیم | ندارد | SF/UTP | SFTP |
 | فویل | فویل | F/FTP | FFTP |
علاوه بر دسته بندی بالا که بر اساس جنس شیلد و شیوه قرارگیری آن در کابل بود، کابل های Twisted Pair بر اساس پهنای باند، Bit Rate و کاربرد، در دسته بندی ها یا Category های مختلفی قرار می گیرند. جدول زیر طبق استاندارد ISO/IEC 11801 بیان گر این Category ها می باشد.
| کاربرد | مسافت | Bit Rate | پهنای باند | نام کابل |
| انتقال صدانامناسب برای شبکه های کامپیوتری | – | – | 0.4-1 MHz | Level 1 (cat1) |
| انتقال صدا – دیتاشبکه های Token Ring و تلفن | – | 4 Mbps | 4 MHz | Level 2 (cat2) |
| انتقال صدا – دیتا10Base-T
100Base-T4 | 100 متر | 10 Mbps | 16 MHz | Cat3 |
| انتقال صدا – دیتا10Base-T
100Base-T4 Token Ring | 100 متر | 16 Mbps (token Ring)100 Mbps (100Base-T4) | 20 MHz | Cat4 |
| انتقال صدا – دیتا – ویدئو10Base-T
100Base-TX 1000Base-T | 100 متر | 1 Gbps (اسمی)100 Mbps (در عمل) | 100 MHz | Cat5 |
| 100Base-TX1000Base-T
ظریب پیچش بیشتر نسبت به Cat5 | 100 متر | 1 Gbps | 100 MHz | Cat5e |
| 10GBase-T | 100 متر55 متر | 1 Gbps10 Gbps | 250MHz | Cat6 |
| 10GBase-T | 100 متر | 10 Gbps | 500-550 MHz | Cat6a |
| 10GBase-T | 100 متر | 10 Gbps | 600-1000 MHz | Cat7 |
| 40GBase-T | 50 متر15 متر | 40 Gbps100 Gbps | 1000-1200 MHz | Cat7a |
| 40GBase-Tدر حال توسعه
کاربرد در Data Center | بیش از 30 متر | 40 Gbps | 1600-2000 MHz | Cat8/8.1 |
| 40GBase-Tدر حال توسعه
کاربرد در Data Center | بیش از 30 متر | 40 Gbps | 1600-2000 MHz | Cat8.2 |
شاید یکی از سوالاتی که ذهن شما را درگیر می کند این باشد که با توجه به وجود Cat7a دیگر چه نیازی به کابل های خانواده Cat8 است؟ برای بهره گیری از سرعت 40 Gbps به فرکانس بیشتر از 1 GHz نیاز است که این مساله در Cat8 حل می شود. البته Cat8 همچنان در حال توسعه است و ویژگی های واقعی آن پس از نهایی شدن این محصول مشخص می شود.
اثرات مخرب در کابل های Twisted Pair
اثر تضعیف ( Attenuation )
کاهش انرژی سیگنال؛ هنگام عبور سیگنال از محیط انتقال بخشی از انرژي سیگنال به دلیل مقاومت محیط، هدر می رود. مثلاً در محیط سیم ممکن است به گرما تبدیل شود. میزان تضعیف سیگنال به عواملی مانند فرکانس سیگنال، ویژگی های محیط انتقال مثل جنس سیم و طول سیم و مواردی از این دست وابسته است.
اثر اعوجاج ( Distortion )
تغییرات در شکل و فرم سیگنال؛ اعوجاع در سیگنال های مرکب که از چندین هارمونی تشکیل شده اند اتفاق می افتد. اعوجاج ممکن از نوع تاخیری باشد (Delay Distortion) و یا از نوع Intersymbol Distortion (معادل فارسی ندارد).
در Delay Distortion هنگامی که سیگنالی ارسال می شود بخشی هایی از سیگنال با تاخیر بیشتری نسبت به بخش های دیگر سیگنال به مقصد برسند. این مساله باعث تغییر فاز سیگنال می شود.
Intersymbol Distortion در اثر Delay Distortion به وجود می آید. فرض کنید جریانی از بیت ها بوسیله سیگنال دیجیتال و یا آنالوگ در حال ارسال باشد.در اثر اعوجاج تاخیري ، برخی از اجزاي سیگنال تشکیل دهنده یک بیت ، ممکن است در مکان بیت دیگري قرار گرفته و در نتیجه ارزش آن بیت دچار تغییر شود
اثر نویز ( Noise )
اثری است ناخواسته از منابعی غیر از فرستنده که باعث تحریف سیگنال می شود. انواع نویز عبارت است از :
- نویز حرارتی
- نویز مدولاسیون داخلی
- نویز القایی
- نویز هم شنوایی
- نویز ضربه
اثر نویز هم شنوایی ( CrossTalk )
تاثیر یک سیم یا کابل بر روي یک سیم یاکابل دیگر که در اثر کوپلینگ الکترومغناطیس اتفاق می افتد. یک سیم نقش آنتن فرستنده و دیگري نقش آنتن گیرنده را بازي می کند. برای مثال وقتی در حال تماس تلفنی صدایی گرچه ضعیف از مکالمه دیگري را می شنوید.
بررسی عمیق تر نویز Crosstalk در کابل های Twisted Pair
هم شنوایی بین زوج سیم های درون کابل. هر زوج سیم در کابل Twisted Pair بر روی زوج سیم های دیگر اثر می گذارد.
نویز NEXT و FEXT
اثر هم شنوایی را می توان در Near (نزدیک) و یا در Far (دور) اندازه گیری کرد. همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید ، نویز NEXT بین دو سیم در خلاف جهت و نویز FEXT بین دو سیم در جهت یکسان اتفاق می افتد.
ELFEXT
فرض کنیم می خواهیم اثر Crosstalk را بر روی یک زوج سیم در حالت Far یا دور بررسی کنیم (FEXT). فرض کنیم در زوج سیم اثر تضعیف هم وجود داشته باشد (که در واقعیت دارد). در این صورت علاوه بر سیگنال های اصلی ای که ما فرستادیم، خود نویز FEXT نیز تحت تاثیر اختلال تضعیف قرار می گیرد و توانش کم می شود. پس در نهایت بر روی زوج سیم، نویز FEXT ای که تضعیف شده است، اثر نهایی را می گذارد. به نویز FEXT تضعیف شده، ELFEXT می گویند.
|
1 2 |
ELFEXT = FEXT - A A = تضعیف |
PSNEXT و PSFEXT
بر هر زوج سیمی از طرف 3 زوج سیم دیگر اثر NEXT گذاشته می شود. مجموع نویز های NEXT بر روی یک زوج سیم همان PSNEXT است. مجموع نویز های FEXT هم PSFEXT نامیده می شود.
PSLFEXT
فرض کنیم می خواهیم اثر Crosstalk را از طرف 3 زوج سیم دیگر بر روی یک زوج سیم در حالت Far یا دور بررسی کنیم (PSFEXT). سیگنال تحت تاثیر نویز PSFEXT قرار گرفته است. اما خود PSFEXT هم تحت تاثیر تضعیف یا Attenuation قرار گرفته و از اثرش کم شده.پس آنچه سیگنال ما را تحت تاثیر قرار می دهد PSFEXT ای است که تضعیف شده. PSELFEXT همان PSFEXT تضعیف شده است.
|
1 |
PSELFEXT = PSFEXT - A |
هدف از پیچش زوج سیم ها در کابل Twisted Pair ، کاهش اثر Crosstalk است. هر چه تعداد پیچش زیادتر باشد، اثر Crosstalk نیز کمتر می شود.
اما از طرفی هر چه تعداد پیچش بیشتر باشد، مقدار سیم بیشتری مصرف می شود. یعنی مثلا اگر ما دو عدد سیم با طول 1متر را 10 بار بپیچانیم در نهایت یک زوج به هم تابیده 80 سانتی متری داشته باشیم و اگر 20 با بپیچانیم یک زوج به هم تابیده 60 سانتی متری داشته باشیم. پس یک متر کابل 20 بار تابیده شده گرانتر از یک متر کابل 10 بار تابیده شده است.
مساله دیگر این است که اگر سیگنالی را هم از یک متر کابل 20 بار تابیده شده و هم از یک متر کابل 10 بار تابیده شده عبور دهیم، سیگنالی که از یک متر کابل 20 بار تابیده شده عبور می کند مسافت بیشتری را طی کرده است. پس بیشتر تضعیف شده است.
با توجه به موارد بالا، باید تعادلی را در پیچش زوج سیم ها رعایت کنیم تا این پیچش به گونه ای باشد که اثر Crosstalk و تضعیف در کمترین حد خود باشد. در کابل های Twisted Pair تعداد پیچش هر زوج سیم با دیگری متفاوت است. همه این عوامل دست به دست هم می دهند تا انواع مختلفی از کابل های Twisted Pair داشته باشیم.
دسته بندی انواع استانداردهای اترنت
اترنت سریع (Fast)
اترنت سریع (Fast Ethernet) در واقع نسل دوم اترنت است که در سال 1995 در قالب استاندارد 802.3u معرفی شد. در این نسخه، داده‌ها با نرخ 100 مگابیت بر ثانیه منتقل می‌شوند. اترنت سریع برای ایجاد ارتباط بین اجزای شبکه از کابل‌های زوج به‌هم تابیده یا فیبر نوری بهره می‌برد. اترنت سریع، از حیث بستر انتقال دو نوع است: اترنت 100BASE-TX و اترنت 100BASE-FX. وقتی پس از واژه BASE حرف لاتین T می‌آید، یعنی این نوع اترنت گره‌های شبکه را با کابل زوج به‌هم تابیده (twisted pair) به هم متصل می‌کند و وقتی حرف لاتین F به کار می‌رود، یعنی گره‌ها با فیبر نوری (fiber optic) به هم متصل می‌شوند. حداکثر مسافتی که اترنت سریع پوشش می‌دهد 10 کیلومتر است.
اترنت گیگابیت (Gigabit)
اترنت گیگابیتی (Gigabit Ethernet)، نسل سوم اترنت و جایگزین اترنت سریع است. در اترنت گیگابیتی سرعت انتقال داده‌ها به هزار و سپس چند هزار مگابیت بر ثانیه افزایش یافت. اترنت گیگابیتی برای ایجاد ارتباط بین اجزای شبکه از کابل زوج به‌هم تابیده یا فیبر نوری بهره می‌برد. این نوع اترنت امروزه بسیار رایج است. اترنت گیگابیتی نسخه‌های مختلفی دارد، از جمله: اترنت یک گیگابیتی، اترنت 10 گیگابیتی، اترنت 40 گیگابیتی و حتی اترنت 100 گیگابیتی (100 Gigabit Ethernet) که داده‌ها را با سرعت 100 گیگابیت بر ثانیه دادوستد می‌کند. حداکثر مسافتی که اترنت گیگابیتی پوشش می‌دهد 70 کیلومتر است که از این نظر نیز بر اترنت سریع برتری دارد اما پیکربندی آن پیچیده‌تر و هزینه پیادهسازی آن نیز بیشتر است. تجهیزاتی که در شبکه اترنت گیگابیتی به کار می‌روند، طراحی ویژه‌ای دارند تا بتوانند از نرخ انتقال گیگابیتی پشتیبانی کنند.
در شکل زیر کلیه انواع این پروتکل های استاندارد شده از سال 1986 به همراه سرعت، مسافت و نام استاندارد نشان داده شده است.
شکل زیر محدوده عملیاتی هر یک از این پروتکل ها را بر اساس پهنای باند و تعداد بیت ها در هر هرتز نشان می دهد.
کانکتور RJ45
کانکتور RJ45 که مخفف Registered Jack 45 و نام دیگر آن (8position, 8contact) 8P8C می باشد، یک کانکتور استاندارد است که به منظور اتصال فیزیکی کامپیوترها و تجهیزات توسط کابل در شبکه های LAN مورد استفاده قرار می گیرد. دو نوع از این کانکتور وجود دارد نوع Male و نوع Female. در شکل زیر انواع مختلف Female این کانکتور را مشاهده می کنید.
دو استاندارد برای نامگذاری پایه های این کانکتور وجود دارد T568A و T568B. در هر یک از استانداردها نحوه قرار گیری متفاوتی از سیم ها وجود دارد این استانداردها را که توسط مجمع TIA/EIA ارائه شده است ، در شکل زیر مشاهده می کنید.
برای اتصال تجهیزات به شبکه از کابلی استفاده می شود که هر دو طرف آن به صورت 568A یا 568B بسته شده باشد ( کابل Straight ). اما برای اتصال دو وسیله به صورت مستقیم به هم از کابل Crossover استفاده می شود که در آن یک طرف به صورت 568A و طرف دیگر به صورت 568B بسته می شود.
کانکتور RJ45 معمولا به صورت پلاستیکی و بدون شیلد می باشد. در صورتی که از کابل شیلد دار استفاده می کنید ، از کانکتورهای RJ45 فلزی استفاده می شود. در شکل زیر کانکتورهای بدون شیلد و شیلد دار را مشاهده می کنید.
استفاده از کابل شیلد دار
برای افزایش مقاومت در برابر نویز و افزایش سرعت انتقال دیتا ، از ارتباط LAN به صورت شیلد دار استفاده می شود. در شبکه های شیلد دار ، از کانکتورهای شیلد دار فلزی Rj45 و کابل های STP با سوکت فلزی استفاده می شود. سپس با اتصال همه شیلد ها به زمین ، ایمنی مدار افزایش می یابد.
با وصل کردن شیلد به زمین برخی از اثرات الکترومغناطیسی محیط بازتابش و دور می شود و برخی دیگر جذب و خنثی می شود. شکل زیر این موضوع را نشان می دهد.
تذکر مهم : اگر در هنگام شیلدبندی از دو زمین در مدار استفاده کنیم و این دو زمین دارای ولتاژهای متفاوتی باشند ، در مدار حلقه بوجود می آید که این حلقه خود باعث بوجود آمدن نویز در مدار می گردد. شکل زیر این موضوع را نشان می دهد.
راه حل جلوگیری از این موضوع استفاده از یک زمین برای همه تجهیزات شبکه می باشد. زمین در همه تجهیزات به یکدیگر متصل می شود و در نهایت به یک ولتاژ متصل می گردد. شکل زیر این موضوع را بین دو رک ( Rack ) مختلف نشان می دهد.
پروتکل CSMA/CD در شبکه اترنت چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟
تا پیش از سربرآوردن سوئیچ‌ها، شبکه‌های اترنت برای انتقال داده‌ها از روش و پروتکل CSMA/CD بهره می‌بردند که سرنام Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection است. اما وقتی سوئیچ‌ها جایگزین هاب شدند، پروتکل CSMA/CD نیز اهمیت اولیه خود را از دست داد. با این حال، آشنایی با پروتکل CSMA/CD و کاربرد آن در شبکه اترنت می‌تواند به فهم بهتر این فناوری منجر شود. برای آشنایی با عملکرد پروتکل CSMA/CD بهتر است عبارت‌های به کار رفته در نام آن جداگانه بررسی شود:
Carrier Sense (بررسی وجود حامل): وقتی یکی از دستگاه‌ها یا گره‌های متصل به شبکه اترنت می‌خواهد داده ارسال کند، ابتدا بررسی می‌کند که آیا برای حمل داده‌ها حامل یا کریری (Carrier) دارد یا نه. منظور از حامل معمولا کابلی مسی است که به هاب شبکه یا به دستگاه دیگری متصل شده است.
Multiple Access (دسترسی چندگانه): یعنی همه دستگاه‌ها یا اصطلاحا ماشین‌های موجود در شبکه آزادند که هرگاه بخواهند از شبکه استفاده کنند و این وضعیت تا وقتی ادامه دارد که دستگاه دیگری در صدد انتقال داده برنیاید.
Collision Detection (تشخیص برخورد): در صورت انتقال هم‌زمان داده توسط دو دستگاه در یک شبکه، چنانچه داده‌ها با هم برخورد کنند و مخدوش شوند، مکانیسم تشخیص برخورد، داده‌های مخدوش را کنار می‌گذارد. سپس داده‌های مخدوش در بازه زمانی دیگری بازتولید و مجددا ارسال می‌شوند.
در زمان بروز تصادم ، هر یک از گره های مربوطه به مدت زمانی کاملا تصادفی در حالت انتظار قرار گرفته و پس از اتمام زمان انتظار می بایست برای ارسال اطلاعات شرط آزاد بودن محیط انتقال را بررسی نمایند. توقف تصادفی و تلاش مجدد، یکی از مهمترین بخش های پروتکل است.
فلوچارت زیر الگوریتم کار این پروتکل را نشان می دهد.
منابع :
https://en.wikipedia.org/wiki/Ethernet_over_twisted_pair
https://www.siemon.com/us/standards/Screened_and_Shielded_Guide_4_Ground_Loops.asp
در صورتی که این مطلب مورد پسندتان واقع شد لایک و اشتراک گذاری فراموش نشود.
1 دیدگاه
با سلام
مقاله بسیار جامعی بود ، بسیار ممنونم